Jaski Gallery – Onthulling van Emilio Kruithof’s portret van Halina Reijn + Emilio Kruithof, (Monster, 1969) + WONEN – Binnenkijker: Halina Reijn
Onthulling van Emilio Kruithof’s portret van Halina Reijn
Halina Reijn – olie op doek – 2014 – Emilio Kruithof
Tijdens de uitreiking, in de Amsterdamse Stadsschouwburg, van de Theo d’Or en de Louis d’Or, de jaarlijkse theaterprijzen voor de beste vrouwelijke en mannelijke dragende rollen in Nederland, werd ook het portret onthuld, dat Emilio Kruithof maakte van Halina Reijn.
Halina Reijn won de Theo d’Or in 2013 voor haar rol als Nora in het gelijknamige toneelstuk. Dat gaf haar tevens het recht een schilder opdracht te geven om een portret van haar te maken. Als bewonderaarster van Emilio’s werk, nodigde zij hem uit om dat te doen. Nadat het schilderij was voltooid, werd het, zoals altijd, voor de Stadsschouwburg aangekocht door de Stichting Jan van der Vossen Foundation. Samen met de portretten van andere winnaars kan het nu worden bewonderd in de Stadsschouwburg.
Dit jaar werd de Theo d’Or gewonnen door actrice Abke Haring voor haar rol in Hamlet vs Hamlet. Jacob Derwig won de Louis d’Or voor zijn rol in Who’s Afraid of Virginia Woolf? Ook zij zullen worden geportretteerd.
http://www.jaski.nl/onthulling-in-stadsschouwburg-van-emilio-kruithofs-portret-van-halina-reijn-2/
Emilio Kruithof, (Monster, 1969)
In 1995 studeerde Emilio Kruithof af aan de Academie voor Beeldende Kunsten Sint Joost te Breda. Vrijwel direct werd hij uitgenodigd om aan tal van exposities deel te nemen. Emilio’s werk wordt in binnen- en buitenland zeer gewaardeerd. Zelfs in de bekende Amerikaanse soap ‘Gossip Girl’ maakt het onderdeel uit van het decor.
Toen hij achttien jaar was, in 1987, bracht Emilio Kruithof een bezoek aan het Haags Gemeentemuseum, waar in samenwerking met het Los Angeles County Museum of Art de expositie ‘The spiritual in Art – Het mysterie van de abstracten 1890 – 1985’ werd getoond. Deze tentoonstelling overweldigde hem dusdanig, dat hij besloot kunstenaar te worden.
Emilio leerde niet alleen op de academie schilderen, maar ook op een vakschool: “Het ‘ gewone’ schilderen en de chemische processen in het laboratorium. Kleurenleer en esthetica werden op een veel hoger niveau gedoceerd, dan op de kunstacademie. Uiteindelijk heb ik daar op materiaal technisch gebied veel meer geleerd.”
Nadat hij de academie had voltooid, besloot Emilio Kruithof, dat hij als onafhankelijk, subsidie vrij, kunstenaar door het leven wilde gaan. Hij zag zich daardoor gedwongen om bij een kunsttransportbedrijf aan het werk te gaan: “In het Mauritshuis heb ik alle meesterwerken letterlijk vastgehouden. Op het restauratie atelier leerde ik er de verschillende lagen onderscheiden. Dat heeft mij mede gevormd.”
http://www.jaski.nl/kunstenaar/emilio-kruithof/
Binnenkijker: Halina Reijn
Halina Reijn (40) kocht het huis boven haar en stortte zich in een verbouwing. We kijken naar hoe het was en hoe het is. “Het voelt opeens zo netjes.”
HET MOCHT NIET VAN DE ARCHITECT
“Als het aan mij ligt, maak ik het hele huis roze. Oudroze met goud en groen, dat is mijn fetisj. Misschien is het een baarmoeder ding. In mijn vorige huis was het balkon roze, en nu wilde ik een roze keuken. Maar daar stak mijn interieurarchitect Dorith Jessurun een stokje voor. Ter compensatie heeft ze de binnenkant van mijn lades en kasten pastelkleuren gegeven. Kreeg ik toch nog een béétje mijn zin.”
HET IS HIER ZO VOLWASSEN
“Ik ben heel blij met dit huis, maar moet nog erg wennen. Het is zo nétjes. Beneden had ik veel te weinig kastruimte en veel te veel spullen. In de zeven jaar dat ik er woonde heb ik als een gek kleding verzameld. Dat begon een probleem te worden, het huis puilde uit. Nu heb ik inloopkasten en heel veel bergruimte. Een volwassen vrouwenhuis. Soms mis ik mijn Pippi Langkous leventje wel.”
TWEE OVENS
“Ik heb nu dus een enorm kookeiland, maar je had voor mij ook een magnetronnetje kunnen neerzetten. Koken behoort niet tot mijn dagelijkse ritueel. En ik kreeg ineens zoveel keukenkastjes, dat ik ervan in paniek raakte. Mijn grote zus heeft overal post-its geplakt, met aanwijzingen waar ik de kopjes, borden en pannen het beste kan opbergen. Zelf kom ik daar niet uit. Ik heb nu ook twee ovens – daarvoor alleen al moet ik op cursus. Al houd ik erg van kippen bakken, dus dat kan ik nu eindelijk thuis doen.”
KINDERKAMER
“Ik vind babykamer kleuren heel gaaf. Daarom is de inloopkast babyblauw, bij wijze van alternatieve kinderkamer. Aannemer Ronald van der Ploeg riep nog dat ie het écht niet vond kunnen, maar toen het af was, moest hij erkennen, dat het echt wel mooi is.”
CHANTAL BLEEF SLAPEN
“De huisbaas zag me in het programma Chantal blijft slapen, waarin mijn troep in beeld kwam. Mijn bovenbuurvrouw was net overleden en de huisbaas vroeg of ik haar appartement wilde kopen. Dat leek me eigenlijk wel een goed idee.”
EEN MAN ERIN
“Ik heb er van tevoren bewust over nagedacht: Hoe nodig je hier een man uit? Als je een beetje normaal wilt overkomen, kun je niet losgaan met Hello Kitty. Dus op een Kitty haarband na heb ik mijn hele verzameling weggegooid. En er ligt weliswaar een roze dekentje op mijn roze bed, maar verder is het wel een strak en stoer huis. Ik denk, dat een man zich hier best thuis kan voelen.”
DIERBAAR BEZIT
“De foto’s van mijn overleden vader. En de computer, omdat mijn hele leven daarin zit. Ik ben materialistisch, maar kan ook vrij makkelijk zonder spullen. Ik heb een jaar in Los Angeles gewoond op alleen een matras. Tegelijkertijd neem ik op vakantie weer koffers vol kleding mee.”
DE BANK ALS PAARDJE
“De Flexform bank heeft een keer in jullie blad gestaan. Vrienden zeiden: ‘Echt iets voor jou.’ Op een dag ging ik weer eens naar mijn favoriete woonwinkel Mobilia, zij begonnen ook over die bank. Hij stond daar in zo’n toegankelijke taupe-achtige kleur, maar zij vonden dat ik voor groen moest gaan. Ik durfde eerst niet, zoveel geld voor een bank in een gekke kleur, die je van een plaatje koopt. Toen ik ‘m samen uitpakte, leek ie net tweedehands en al verweerd. De baas van Flexform is toen heel lief langsgekomen en heeft hem uitgeborsteld alsof het een paardje was.”
MIJN ZUS & DE HYGIËNE
“Ik maak hier veel vaker schoon dan beneden. Ik heb zelfs van die Swiffers gekocht. Mijn moeder heeft ons totaal niets over schoonmaken bijgebracht. Gelukkig helpt mijn grote zus Leonora. Zij regelt werksters voor mij en mijn vrienden, houdt zich bezig met ieders hygiëne. Dat ze nu naar Londen gaat verhuizen is dus een ramp, voor ons allemaal.”
DE VERDWENEN VOETBALLER
“Ik was met een bevriende voetballer in de schouwburg, waar heel glamoureuze, geschilderde portretten van vrouwen hangen. Zegt die voetballer tegen de eigenaar van Jaski Art Gallery, dat hij ook zo’n portret van mij wilde. Maar dat kon niet, kunstenaar Emilio Kruithof doet nooit iets op aanvraag. Dat accepteerde de voetballer niet, die is gewend zijn zin te krijgen. Dus binnen een paar uur zaten we bij Jaski, mét de kunstenaar, die beloofde een portret van mij te schilderen. Maar toen hij het af had en er moest worden afgerekend, was de voetballer wiens naam ik niet ga noemen, nergens meer te bekennen. Uiteindelijk heeft de schouwburg het werk gekocht en kreeg ik van Emilio een miniatuurtje, dat nu naast mijn open haard staat.”
http://www.nummer19.nl/s4s_upload/20170209202401LW14%20Binnenkijker%20Halina%20Reijn.pdf