Don T Cry For Her, Argentina
Don T cry for me Argentina (foto tenor.com)
Van sommige mensen kom je nooit los. Dat geldt in de persoonlijke sfeer, maar ook voor landen. Voor Argentinië bijvoorbeeld. Voor eeuwig vast aan dat vreselijke mens Evita, maar die leeft niet meer, waardoor het een beheersbaar probleem is. Mevrouw Cristina Fernández de Kirchner lijkt echter nog springlevend, heeft heel veel macht en is daardoor een heel ernstig probleem. Alle Argentijnen lijden eronder. Veel geluk hebben ze de laatste decennia niet gehad met hun machthebbers. Toegegeven, ze hebben er ook stemrecht, net als in Nederland, maar net als in Nederland maakt het eigenlijk geen verschil. Je kan stemmen op wie je wilt, maar uiteindelijk krijg je toch iemand van bovenaf opgedrongen, die je helemaal niet wil hebben. Op het oog misschien aardige en energieke figuren, maar in wezen levensgevaarlijke sadisten. Zoals in Nederland psychopaten als Rutte en De Jonge worden geparachuteerd, zo is in Argentinië de familie Kirchner geparachuteerd.
In 2003 werd Néstor Kirchner gekozen tot President van Argentinië op een moment, dat het land net weer uit een desastreuze financiële en economische crisis aan het kruipen was. Het land had net het zevende staatsbankroet achter de rug. Néstor zijn ambitieuze echtgenote Cristina nam al snel geen genoegen meer met haar rol als echtgenote. Weliswaar trok zij, net zoals Máxima in Nederland, achter de schermen aan de touwtjes, maar ze wilde méér. In 2005 werd ze in de senaat gekozen en kreeg daarmee een eigen politieke identiteit. Twee jaar daarna werd ze zelf tot President gekozen en werd Néstor “first Gentleman.” In 2011 werd Cristina herkozen.
Onder leiding van Cristina heeft het echtpaar op onnavolgbare wijze zijn zakken gevuld. Miljoenen en miljoenen werden via afpersing, witwassen, omkoperij en andere onfrisse manieren bij elkaar geharkt, om te worden gestort op de buitenlandse rekeningen van dit avontuurlijke duo. In 2014 had Argentinië onder het bestuur van Cristina zijn achtste staatsbankroet. Maar Cristina heeft nog meer op haar kerfstok, iets dat veel en veel ernstiger is dan de op zich al misdadige, grootschalige diefstal: zij heeft eigenhandig het Argentijnse milieu om zeep geholpen.
Door de deuren wagenwijd open te zetten voor Monsanto, wordt overal op de onmetelijke Argentijnse pampa nu soja verbouwd. GMO soja waarbij voortdurend met het levensgevaarlijke Monsanto gif glyfosaat moet worden gespoten. Nergens ter Wereld wordt zo intensief en uitgebreid met glyfosaat gespoten als in Argentinië. De situatie is helemaal uit hand gelopen: honderdduizenden mensen, die op de pampa wonen, lijden aan ongeneeslijke zenuwziektes, en er worden bij bosjes kinderen geboren met de meest afschuwelijke lichamelijke en geestelijke gebreken. Allemaal dankzij Monsanto en Cristina.
In 2015 moest “Presidenta” Cristina het veld ruimen voor Mauricio Macri, die weliswaar niet zozeer zijn zakken heeft lopen vullen, maar die wel zijn land heeft uitgeleverd aan het IMF. Dankzij hem is Argentinië nu voor de negende keer sinds 1900 in een staatsbankroet gestort.
Cristina kan er niet zo mee zitten. In 2019, vorig jaar dus, is zij weer aan de macht gekomen. Formeel is weliswaar iemand anders president, maar zij is Vice President. En natuurlijk heeft zij de touwtjes weer strak in handen.
Net als tientallen andere politieke leiders heeft Cristina haar land economisch naar de rand van de allerdiepste afgrond gedreven door een algehele “lockdown” in het kader van de zogenaamde Corona Virus pandemie.Inmiddels is twee derde van de Argentijnen gedwongen te leven onder het bestaansminimum. Daarnaast heeft zij de Argentijnse bevolking nu ter beschikking gesteld voor proeven op mensen met “anti Corona Virus vaccins,”die zijn ontwikkeld door de firma S Pfizer en BioNtech.
Vorige week, op 4 juli werd Fabián Gutiérrez vermoord, voormalig privé secretaris van zowel Néstor als Cristina, en een vriend van de familie uit de tijd, dat Néstor nog gouverneur was van de Provincie Santa Cruz (1991 – 2003). Gutiérrez had toevallig net een afspraak gemaakt met de Officier van Justitie om, in ruil voor strafvermindering, te getuigen tegen Cristina in een corruptiezaak. Cristina heeft wel het een en ander uit te leggen, maar het is niet waarschijnlijk, dat ze dat zal doen, althans niet op een manier, die de gemoederen tot bedaren kan brengen. Net als Hillary Clinton heeft Cristina een dikke stalen plaat voor haar kop. Net als Clinton zal ze voor niets en niemand uit de weg gaan om haar doel te bereiken.
Revolutionaironline, 11 juli 2020