Evert Marsmans – Oude (Na)wijn in nieuwe zakken + Eugeen Hoekstra – Leve de azijnpisser

Oude (Na)wijn in nieuwe zakken

Binnenkort een nieuwe burgemeester, of niet, dat is de vraag. Politieke partijen roeren zich, stoken het vuurtje op en houden hun kiezers een worst voor. Niet, dat diezelfde kiezers iets in te brengen hebben, maar toch.

Ook niet, dat de politieke partijen zich duidelijk uitspreken, ze houden de kaarten tegen de borst, maar toch. De “kwestie” Nawijn houdt de gemoederen bezig, en werpt haar schaduw over de komende gemeenteraadsverkiezingen heen.

Als we de balans opmaken als de bewoners van Hollands Kroon, mogen we veilig stellen, dat het blazoen van onze burgemeester verre van ongeschonden is. Het voert te ver om te spreken over een politieke brekebeen, maar er hebben zich natuurlijk wel de nodige incidenten voorgedaan, waarvoor de burgemeester (mede) verantwoordelijk was.
Vers in mijn geheugen ligt in ieder geval de “zure gekken” affaire, een menselijk falen, maar wel eentje, dat een burgemeester aangerekend mag worden. Ook in het, op het spits gedreven, conflict omtrent de kermis, valt op het optreden van de burgemeester het nodige aan te merken. Ik benoem met opzet twee menselijke aspecten binnen het ingewikkelde woud van wetten, regels en mores, die in de politiek het speelveld bepalen. Hier kan ik over oordelen, veel van de praktische politiek speelt zich buiten mijn blikveld af.

Nou is dit maar één kant van de medaille. In iedere organisatie, onder alle omstandigheden, gaan er dingen fout. Het is dus niet realistisch om te verwachten, dat willekeurig welke bestuurder dan ook foutloos door het leven gaat.

Mijn persoonlijke mening: als er een Nobelprijs voor burgemeesters zou bestaan, denk ik niet dat burgemeester Nawijn daarvoor in aanmerking zou komen. De vraag is natuurlijk, wat we dan wel van een burgemeester mogen verwachten. Daar ligt in mijn ogen een schone taak voor de politiek. Een taak echter, die de politiek zelf niet erg serieus lijkt te nemen.

Laat de partijen zich duidelijk uitspreken. Kom uit de kast en voer het debat. Laat ons, de kiezer, voor de verkiezingen duidelijk uw standpunt weten. Maak uw eigen balans op en kom met een voorstel. Hebt u een kandidaat, die echt veel beter is dan onze huidige burgemeester, kom er dan mee voor de dag. Laat het ons ook weten als u misschien wél blij bent met de huidige situatie.

In alle realiteit is dit natuurlijk de hamvraag. Je hoeft niet staan te juichen bij de prestaties van burgemeester Nawijn, de vraag is of er alternatieven zijn. Alternatieven, die beter voor ons uitpakken. Het lijkt me, dat elke politieke partij hierover heeft nagedacht, en kandidaten uit eigen gelederen naar voren gaat schuiven. Deel die gedachten met ons, breng uw nieuwe burgervader voor het voetlicht.
Verschuil u niet achter procedures en zeker niet achter politieke intriges en verborgen agenda’s.

Pas dan kunnen wij als kiezer onze eigen politieke verantwoordelijkheid nemen, en voor u stemmen, of niet. Laat ons voor de verkiezingen weten, wat uw ideeën zijn over onze toekomstige burgervader. Of het nou goed is of slecht, de kiezer heeft dan in ieder geval iets om voor te kiezen, of niet.

Noordkop Nieuws, 2 september 2017

http://noordkopnieuws.nl/column-oude-nawijn-in-nieuwe-zakken/

Leve de azijnpisser

“Jij bent een azijnpisser. Ik hoor het je zeggen. Het raadslid tegenover mij reageert getergd op mijn stukjes van de laatste tijd. Ik ben een roeptoeter. Een betweter, die zich vergenoegt in het bekritiseren van lokale politici, die met ziel en zaligheid zich inzetten voor de leefbaarheid van Schagen. U doet met uw stukjes afbreuk aan het werk, dat we doen voor de gemeenschap. Misnoegen over mijn schrijfsels, maar is dat terecht? Elke hof heeft een nar nodig: zonder nar word je niet serieus genomen. Als je niet tegen kritiek kan, moet je niet de politiek ingaan, luidt mijn verweer. Ik doe in feite hetzelfde als zondag met Lubach. Alleen, hij doet het veel beter. Heeft een redactie achter zich, die van alles uitzoekt. Vlijmscherpe commentaren levert hij af, soms meedogenloos is hij voor minister of Kamerlid. Hij fileert ze, waar ze bij staan.”

Mijn chagrijn is begonnen, toen onze lokale volksvertegenwoordigers afscheid namen van een in mijn ogen belangrijk uitgangspunt: kwetsbare groepen worden ontzien. Tot 2015 was dit ook zo. Als de politiek besloot, dat er bezuinigd moest worden, dan werd er altijd bij gezegd, dat kwetsbare groepen worden ontzien. Beschaafde politiek noem ik dit. Zelfs de VVD had dit standpunt. Dit veranderde helemaal in 2015, toen er opnieuw bezuinigd moest worden en dit standpunt 180 graden werd omgedraaid. Juist de kwetsbare groepen kregen de volle laag. Niet alleen in financieel opzicht, maar ook werden deze mensen geconfronteerd met de bureaucratische tentakels van de gemeentelijke organisatie.

Het houden van voorlichtingsbijeenkomsten voor deze mensen vond men niet nodig. Ze kregen een onbegrijpelijke brief met daarin de mededeling, dat er een einde wordt gemaakt aan de huishoudelijke hulp en aan de vervoersvergoedingen, maar dat er nog een gesprek bij de mensen thuis zou volgen. Uit dit laatste werd nog enige hoop geput, maar de gesprekken hadden tot doel het einde van de hulp te bevestigen.

Schagen en Hollands Kroon haalden veelvuldig het landelijke nieuws met hun opstelling tegenover kwetsbare mensen, veelal ouderen op hoge leeftijd, die in de studio bij Pauw kwamen vertellen, hoe meedogenloos het beleid voor hen uitpakten. Je kon aan je klompen aanvoelen, dat het besluit om de huishoudhulp te beëindigen het niet zou redden bij de hoogste rechter in ons land. Toch werd willens en wetens dit besluit genomen. Beide gemeenten gingen nat bij de rechter en moesten de huishoudhulp herstellen. Wat een blamage. Hoe Schagen afging voor de oog van heel Nederland.

Het zuur wordt er niet beter op als je leest hoe mensen als zijne excellenties Robin Linschoten en Loek Hermans het imago van de politiek nog meer te grabbel gooien door te frauderen, door flink te cashen bij talloze ondernemingen, waar zij commissaris zijn, maar het toezicht aan hun laars lappen. En dan heb ik het nog niet over Harry Keizer, het opperhoofd van het uitvaartwezen.

Laat mij maar de azijnpisser zijn. Er zijn al genoeg types als Mark Rutte, die ons land de hemel in prijst, omdat ‘we het economisch zo goed doen’ en gemakshalve vergeet, dat een groot deel van de bevolking van de economische voorspoed niets merkt en dat een nieuwe crisis aanstaande is vanwege de luchtbel, die aan het ontstaan is op de woningmarkt. Gebeuren er dan geen mooie dingen, bijvoorbeeld in Schagen. Ja,zeker, dat moest er nog bij komen sinds de geldkraan van het Rijk weer open staat. Maar zodra die kraan een beetje wordt dicht gedraaid zijn het de kwetsbare groepen, die dat meteen zullen voelen. Want het werkwoordje ‘ontzien’, teken van beschaving, is al een poos geleden geschrapt in Schagen.

Schagen FM, gepubliceerd: 02-09-2017 | 11:00:00, laatst gewijzigd: 02-09-2017 | 11:05:16

http://www.schagenfm.nl/nw-28464-7-3667030/nieuws/leve_de_azijnpisser.html?page=1