Edzard Dideric – Korte geschiedenis (22) van de markteconomie

Een geslaagd zakenman die nog maar zelden de kerk bezocht, besloot na lange tijd weer eens te biecht te gaan bij zijn oude vertrouwde priester.
Vertel het maar mijn zoon, vroeg deze, nog bepaalde zonden begaan gedurende de periode van je afwezigheid?
Niet voor zover ik weet, vader. Mijn drukke werkzaamheden namen me zo in beslag, dat er voor misstappen of zondige gedachten helemaal geen tijd overbleef.
Ik begrijp het, mijn zoon. Welnu, informeer me dan maar over de dingen die je beroepshalve bezighouden.
Goed, zei de man, u heeft vast weleens gehoord van het begrip markteconomie?
Doet bij mij heel in de verte een bel rinkelen.
Okay, om te beginnen gedraagt ie zich dus gelijk een schip op zee, ofwel alles beweegt de hele tijd op en neer, stijgt en daalt, allemaal in nauwe samenspraak met de onophoudelijk dansende golven van de vraag.
Fraai verwoord, merkte de priester op, maar kent de reis ook nog een specifieke bestemming of zoiets?
De zakenman knikte wat geïrriteerd van ja, en vervolgde zijn verhaal.
Sommige passagiers worden zeeziek en kotsen binnen de kortste tijd de hele boel onder, anderen laten zelfs bij windkracht tien nog doodgemoedereerd een fles champagne opentrekken.
Toe maar, zei de priester.
Niks bijzonders vader, in een functionerende markteconomie valt vrijwel ieder moment van de dag wel een of ander succesje te vieren.
Bovendien leef je tenslotte maar een keer?
Valt niet te ontkennen, antwoordde de zakenman. Ook al besef ik heus wel dat die vlieger niet voor iedereen opgaat. Maar laat me even mijn verhaal afmaken.
Ga je gang, mijn zoon.
Dank u. Zolang we varen, varen we, nietwaar? En zolang we nog niet zijn gezonken houden we het roer recht en blijven we op koers.
Tot?
Tot het beloofde land in zicht komt.
Er verscheen een frons op het voorhoofd van zijn toehoorder.
U wilt waarschijnlijk van mij horen van welk land we hier spreken?
Graag, als dat zou kunnen.
Het walhalla der walhalla’s, vader. Waar de welvaart groeit en bloeit als in je stoutste dromen, waar je aan de hand van de nieuwste en knapste verdienmodellen slapend rijk wordt, waar bomen daadwerkelijk tot in de hemel groeien. Waar, om kort te gaan, de vraag reeds in het aanbod besloten ligt. Als u begrijpt wat ik bedoel.
Ja, dat begreep de priester maar al te goed.
Maar wat, mijn zoon, als het onverhoopt niet in zicht komt?
Wat bedoelt u?
Nou, het land van melk en honing, dat walhalla van je.
Dat is uiterst onwaarschijnlijk, vader.
Wil ik best geloven, maar toch.
Tja, in dat hypothetische geval blijft alles uiteraard bij het oude.
Het oude?
Ja, gewoon ieder voor zich en God voor ons allen.