Edzard Dideric – Korte geschiedenis (110) van de leesclub

De melkverslaafde Bella, alias Kantoorpoes, de gepensioneerde Viagra, de jong gescheiden Wezenloos en de heer Deeltijd, vormden met zijn vijven een leesclubje. Maandelijks werd bij een van hen thuis uit tevoren bepaalde titels, een boek of dichtbundel van de week gekozen. Alles volgens de strikte regel: consensus. Ditmaal vond de bijeenkomst bij Kantoorpoes plaats.
Van harte welkom allemaal, begon ze, ik zal er geen die doekjes omwinden, in mijn beleving bestaan er grofweg twee soorten poëzie.
Okay, zei Viagra, klinkt me een tikje simpel in de oren, maar goed.
En wel, vervolgde Bella, de poëzie van alledag, die volgens kenners meestal op straat ligt, en daarnaast de zogeheten pure, ook wel “heilige” of “goddelijke” poëzie genaamd.
Holy shit, grapte vrouwtje Wezenloos.
Deeltijd keek haar woedend aan en kreeg vervolgens de slappe lach.
Bevat de laatste categorie meer poëzie dan gewone poëzie en zo ja, ging het onverstoorbaar verder, komt dat doordat het puurder is, ofwel nog niet door proza verontreinigd?
Puurder, riep Viagra, puur gelul zal je bedoelen! Over welke dichtbundel hebben we hier eigenlijk?
Die van Naomi Tralala natuurlijk, legde Wezenloos al zuchtend uit.
Laat me niet lachen, schamperde Deeltijd, het primitieve gerijmel van een geflipte nymfomane over magische vagina’s valt toch onmogelijk serieus te nemen?
Hallo, de gleuf van Tralala zelf zal je bedoelen, zei Deeltijd.
Nee joh, riep Viagra, die valt inmiddels onder monumentenzorg!
Ze boert er anders goed mee, verklaarde Kantoorpoes, de exemplaren van M/V gaan als warme broodjes over de toonbank.
De titel betekent Man/Vrouw?
Uiteraard. Plus, mocht iemand de diepere betekenis van de verzen ontgaan zijn, alias Magische Vagina.
Sorry, maar die zogenaamde poëzie van Tralala bezit nul komma nul diepgang, mompelde Viagra, het zijn als je het mij vraagt gewoonweg de natte dromen van een doorsnee burgertrut…
Al had je gelijk, zei Kantoorpoes, wat dan nog?
Inderdaad, viel Wezenloos haar bij, alsof doorsnee burgertrutten geen recht op fantasie hebben.
Op een stevige beurt, sprak Deeltijd, hebben ze recht.
Hierop begon Viagra in zijn handen te klappen. Wezenloos schopte geërgerd tegen een tafelpoot.
Wat?
De enige burgertrut hier, is de heer Deeltijd!
Hoe dat zo ineens?
Bedenk zelf maar. Dat ga ik hier echt niet verder uitleggen.
Shit, riep Bella, volgens mij geil je gewoon hartstikke op die malloot!
Je bedoelt op Deeltijd?
Ja, op de keper beschouwd is het best een lekker ding.
Beste mensen, luister, zei Viagra, we zijn hier volgens mij niet bijeen gekomen om elkaars diepste gevoelens aan te boren.
Inderdaad, viel Bella hem lauwtjes bij.
Maar om de dichtbundel van Tralala op zijn merites te beoordelen.
Háár merites, verbeterde Wezenloos.
Wat?
De hare, Naomi is een vrouw.
En op en top kan ik jullie melden, riep Kantoorpoes, met een voor haar leeftijd strak lichaam… echt, dat wil je gewoon niet weten!
Wil ik best weten, zei Deeltijd, maar bedenk wel dat ze de echtgenote van een ontzettend foute minister is.
Tralala? Van welke minister dan?
Van Bloedzuiger, van sociale zaken.
Goh, dat meen je niet…
Allemachtig, concludeerde Viagra, dan hebben we die bundel dus totaal verkeerd gelezen…
Ik vrees dat je gelijk hebt, zei Deeltijd. Misschien moeten we de bundel opnieuw bestuderen.
Er zit weinig anders op, verkondigde Bella, voldoende huiswerk voor de volgende bijeenkomst, zou ik zeggen. Bij wie ook alweer?
Bij mij, zei Wezenloos, jullie weten waar ik woon?
Ja, natuurlijk wisten ze dat.