Edzard Dideric – ESOPET (ofwel beestachtige fabels & fabelachtige beesten): DE BAZIGE BUIK (65)

Zowel de zich uitslovende voeten als de handen ergeren zich aan de buik die zich maar vol blijft vreten. Dus leggen ze drie dagen lang het werk neer.
“Hier met mijn brood,” roept de buik, “ik gier van de honger!”
Maar hoe hard hij ook schreeuwt, hij krijgt niets. Alleen als hij ophoudt met commanderen, zijn de handen bereid hem brood te geven. Maar hun aanbod komt te laat, want de buik blijkt al gestorven.
Wie zich asociaal gedraagt graaft zijn eigen graf. Een man zonder vrienden is machteloos. Want wie de zijnen niet respecteert is, als een boom zonder takken, gedoemd weg te kwijnen en te verzwakken.